Zasiłek chorobowy a wynagrodzenie chorobowe – podstawowe różnice
Wiele osób zastanawia się, czym różni się zasiłek chorobowy od wynagrodzenia za czas choroby. Różnica jest zasadnicza. Wynagrodzenie za czas choroby wypłacane jest przez pracodawcę przez pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w ciągu roku kalendarzowego (lub 14 dni w przypadku osób powyżej 50 roku życia). Po tym okresie, prawo do wypłaty przejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), który wypłaca zasiłek chorobowy. Zatem, wynagrodzenie za czas choroby jest niejako wstępem do zasiłku chorobowego i stanowi jego wcześniejszą formę, wypłacaną przez pracodawcę. Oba świadczenia mają na celu zabezpieczenie finansowe pracownika w okresie, kiedy nie może on wykonywać obowiązków zawodowych z powodu choroby.
Kiedy pracodawca wypłaca świadczenie chorobowe?
Pracodawca jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia za czas choroby w przypadku, gdy pracownik przedstawi ważne zwolnienie lekarskie (e-ZLA). Zwolnienie to musi być wystawione przez uprawnionego lekarza i powinno zawierać informację o przyczynie niezdolności do pracy oraz okresie, na jaki zostało wystawione. Ważne jest, aby pracownik jak najszybciej poinformował pracodawcę o swojej nieobecności i dostarczył zwolnienie lekarskie, aby ten mógł dopełnić formalności związane z wypłatą świadczenia. Prawo do wynagrodzenia za czas choroby przysługuje pracownikowi od pierwszego dnia zwolnienia lekarskiego, jeśli spełnione są odpowiednie warunki.
Obliczanie wysokości wynagrodzenia chorobowego
Wysokość wynagrodzenia za czas choroby jest uzależniona od podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz przyczyny niezdolności do pracy. Zasadniczo, pracownik otrzymuje 80% swojego wynagrodzenia za czas choroby. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy niezdolność do pracy wynika z wypadku w drodze do pracy lub z pracy, bądź z choroby zawodowej – wtedy przysługuje 100% wynagrodzenia. W przypadku kobiet w ciąży, również przysługuje 100% wynagrodzenia za czas choroby, niezależnie od przyczyny niezdolności do pracy.
Zwolnienie lekarskie a umowy cywilnoprawne
Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, takich jak umowa zlecenie, mają prawo do zasiłku chorobowego, ale tylko pod warunkiem, że opłacają dobrowolne składki na ubezpieczenie chorobowe. W przeciwieństwie do umów o pracę, gdzie ubezpieczenie chorobowe jest obowiązkowe, w przypadku umów zlecenie jest to wybór osoby zatrudnionej. Jeśli zleceniobiorca nie opłaca składek chorobowych, nie przysługuje mu wynagrodzenie za czas choroby ani zasiłek chorobowy.
Kontrola zwolnień lekarskich
Zarówno pracodawca, jak i ZUS mają prawo do kontrolowania prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich. Kontrola może dotyczyć zarówno formalnej strony zwolnienia, czyli czy zostało ono wystawione zgodnie z przepisami, jak i merytorycznej – czyli czy pracownik rzeczywiście jest niezdolny do pracy i przestrzega zaleceń lekarskich. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, wynagrodzenie za czas choroby lub zasiłek chorobowy mogą zostać wstrzymane, a pracownik może zostać ukarany.
Okres wyczekiwania na zasiłek chorobowy
Warto pamiętać o tak zwanym okresie wyczekiwania, czyli czasie, który musi upłynąć od momentu objęcia ubezpieczeniem chorobowym do momentu uzyskania prawa do zasiłku chorobowego. W przypadku pracowników, okres ten wynosi 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia. Oznacza to, że nowo zatrudniona osoba, która zachoruje w ciągu pierwszych 30 dni pracy, nie otrzyma zasiłku chorobowego, chociaż może otrzymać wynagrodzenie za czas choroby wypłacane przez pracodawcę. Osoby prowadzące działalność gospodarczą muszą opłacać składki na ubezpieczenie chorobowe przez co najmniej 90 dni, aby nabyć prawo do zasiłku.
Co zrobić, gdy pracodawca nie wypłaca świadczenia chorobowego?
W sytuacji, gdy pracodawca nie wypłaca wynagrodzenia za czas choroby w terminie, pracownik ma prawo do dochodzenia swoich roszczeń przed sądem pracy. Może również zgłosić ten fakt do Państwowej Inspekcji Pracy, która przeprowadzi kontrolę u pracodawcy i w razie stwierdzenia nieprawidłowości, nałoży na niego karę. Ważne jest, aby pracownik posiadał dokumentację potwierdzającą jego prawo do świadczenia, czyli przede wszystkim zwolnienie lekarskie oraz umowę o pracę.
Dodaj komentarz